To prawda z zakończeniem. Strasznie to sentymentalne i bez ikry. Film nieangażujący, taki snuj. I wydaje się przestarzały. Sprawdziłam wiek reżyserki, myślałam że ma z 60 lat! :) Niektóre klocki z tej układanki ładne, ale całość nie gra.

"... i siląc się na jak największe ziarno." I to mi się podoba. Tego typu zabiegi należy piętnować. Nigdy nie wiem co twórca chce osiągnąć tworząc taki syf.

arthouse festiwalowy jakiego nienawidzę, najbardziej mnie ciekawi czy reżyserka jest rzeczywiście przeświadczona że tworzy wielką sztukę jak nowo upieczony absolwent krakowskiego ASP, czy wyrachowaną cwaniarą, która zerżnie z Felliniego, doda włoskie scenografie, scenariusz o niczym pełen pierdyliona metafor, oprawi to w ziarniste 4:3 i będzie czekała na kolejne Lwy, Cannesy itp

Podpisuję się pod tym obiema rękami! Można tworzyć ambitne kino które jest wciągające, ale właśnie ostatnimi czasy nazbyt wielu reżyserów zapomina o tym że kino to przede wszystkim rozrywka... Dodatkowo spójrzmy jak łatwo dają się temu pseudo-artyzmowi złapać krytycy filmowi.